Filmy kobiece włosy łonowe

Lucy (Liv Tyler) pragnie odnaleźć klucz to dwóch wielkich tajemnic, które intrygują ją przez całe życie: prawdy o jej błyskotliwej i czarującej matce oraz odnalezieniu swojej własnej i dorosłej kobiecości, a co za tym idzie prawdziwej miłości.

Pierwsza część monumentalnego dzieła Ilji Chrżanowskiego jest wprowadzeniem w skonstruowany z niebywałym rozmachem świat DAU. Wstrząsająca, transowa, chwytająca bohaterów i widzów w pułapki długich ujęć Natasza opowiada o samotnej kierowniczce kantyny w zamkniętym mieście-instytucie. Rzecz rozgrywa się w przeciągu kilku dni w 1952 roku, a Chrżanowski czyni nas świadkami dramatycznego uwikłania tytułowej bohaterki. Kamera (kręcono na taśmie 35 mm!) jest jak szpicel niespuszczający oka z Nataszy, kiedy ta wydaje obiady, flirtuje, prowadzi pijackie rozmowy, uprawia seks czy też pijana szarpie się z młodą pomocnicą. Nieświadoma, że jej banalne marzenia o miłości i drobne oszustwa w pracy stanowią pożywkę dla bezwzględnej totalitarnej władzy. DAU odsłania skrupulatnie jej mechanizmy. Na potrzeby filmu na terenie nieczynnego kompleksu wodnego w Charkowie zostało wybudowane miasto-instytut, w którym twórcy zamknęli na wiele miesięcy ochotników: naturszczyków i aktorów. Całość zaś rozrosła się w radykalny, kontrowersyjny eksperyment z pogranicza kina, sztuk wizualnych, psychodramy i nauk społecznych.

Średniowieczna Francja. Koniec XV wieku. Młody prawnik, Richard Courtois (Colin Firth), opuszcza Paryż, zniesmaczony zepsuciem i korupcją wielkiego miasta, w poszukiwaniu prostszego życia w tym kraju. Udaje się do prowincjonalnej wioski, mając nadzieję, że znajdzie tu spokój i nieskomplikowane sprawy. Nic z tych rzeczy. Wkrótce wkracza w miłosne i polityczne intrygi. W tym samym czasie zostaje wyznaczony do obrony świni, której właścicielem jest tajemnicza Cyganka Samira (Amina Annabi). Świnia została aresztowana za zabójstwo młodego chłopca.

Młody mężczyzna imieniem Onofre Bouvila (Olivier Martinez) przybywa do Barcelony w czasie Wystawy Powszechnej w 1888 roku. Tu poznaje Delfinę (Emma Suárez), córkę karczmarza. Jest anarchistką i znajduje swoją pierwszą pracę, czyli rozdawanie ulotek pracownikom montującym pawilony wystawowe. Czas mija, a związek Onofre i Delfiny przeradza się w prawdziwą miłość.

Film opowiada historię Leonarda, który jako dziecko był molestowany seksualnie przez własną siostrę. Leonard już jako dorosły mężczyzna nie mogąc pogodzić się z przeszłością zaczyna mordować kobiety.

Mężczyzna (zwany po prostu Naszym Bohaterem) (Philippe Harel), rozczarowany współczesnym społeczeństwem i wciąż w szoku po romantycznym rozstaniu, widzi, jak jego mizoginia narasta z dnia na dzień, w następstwie licznych frustracji wobec kobiet i niemożności normalnego współdziałania z nimi. Podczas podróży służbowej w towarzystwie Raphaëla Tisseranda (José Garcia), swojego zawodowego przełożonego, ale podwładnego pod względem przeżyć romantycznych, znajdzie sposób, aby głębiej pogrążyć się w swoich mrocznych myślach, wciągając kolegę ze sobą w spiralę patetyki. Jakby było mało, Nasz Bohater niechcący doprowadzi do śmierci Tisseranda, co zakończy się pogrążeniem postaci w całkowitej depresji. Na emeryturze w szpitalu psychiatrycznym w dalszym ciągu narzeka na kobiety i społeczeństwo, których stereotypowe wartości odrzuca. Film i tak kończy się pozytywnie, gdy Nasz Bohater bierze lekcje tańca i staje twarzą w twarz z kobietą, która jest wyraźnie wyższa od niego i która się do niego uśmiecha.

Ben, pracownik kostnicy zostaje porzucony przez żonę. W kostnicy "poznaje" Teresę, która zmarła na dyskotekowym parkiecie w wyniku przedawkowania extasy. Ku zdziwieniu Bena, kobieta nagle zmartwychwstaje. Zaczyna się studium seksu i śmierci.

Trójka przyjaciół mających problemy finansowe postanawiają otworzyć pierwszy dom publiczny dla... kobiet. Szybko odnoszą wielki sukces finansowy. Jednak niektórzy politycy zaniepokojeni sytuacją chcą go zamknąć. Wówczas jeden z przyjaciół, Gilles (Philippe Gasté) postanawia wziąć udział w wyborach.

17-letni Thomas (Mathieu Demy) szuka miłości. Zrozumiał, że jego życie zależy tylko od niego. Cztery młode kobiety uczestniczą w jego sentymentalnej edukacji; Marion (Aurélia Thiérrée), która idealizuje romantyczną miłość, jej przyjaciółka Rebecca (Camila Mora-Scheihing), Claire (Chiara Mastroianni), dziewczyna kolegi Mathieu, którą poznał w liceum i wreszcie Hannah (Julie Gayet), praktykantka z Polski. Czy będzie mógł otworzyć swoje serce i odsłonić swoją duszę?

Juliette i Paul wprowadzają się do wymarzonego domu, ale szybko zdają sobie sprawę, że czynsz dla nich jest zbyt wysoki, więc postanawiają wynająć wolny pokój młodej kobiecie o imieniu Nathalie. Zostaje kochanką Paula, ale nie może zmusić go do opuszczenia Juliette. Próbuje zrobić to zazdrością, zapraszając swojego przyjaciela Stéphane na noc.